The Review: The Wolf of Wall Street

2/1/2014 10:16:14 AM

I used to wonder before about this movie’s screenplay as I have seen its trailer, plus the awards they garnered at the Academy Awards. And it seems that really convinced me to watch the flick entitled “The Wolf of Wall Street.”

That time though it’s like these ‘desperate measures’ are haunting me as TWOWS was only available to the Metropolitan’s selected cinemas, especially with the advent of 47 Ronin, Bride for Rent, and some surviving MMFF entries routing the movie houses to make sales.

Wait a second. What the hell is this ‘wolf of wall street?’

A movie based on Jordan Belfort’s true accounts, with Terence Winter doing the translation from page to screen, and Martin Scorsese’s masterpiece in both direction and producing aspects, with the latter division includes Riza Aziz, Joey McFarland, Emma Tilingger Koskoff, and the actor himself Leonardo DiCaprio.

Yes, true story about Belfort luring a working chore in the stockbroker industry, and how we went richer and even beyond his’ and anyone’s expectations.

How money played his mind, take over his life in totality, how he made other people believe that like him… they can be successful in the same line, how drugs can be good until it is abused, and everything has a price to pay.

Plus, the fact that the word that spells f-u-c-k has been pronounced for numerous times (so numerous you can’t even list that on your calendar sheets) regardless if it past tense (fucked), present (fucking, fucks) or even future (will fuck, shall fuck).

Well, I could have said “fuck this movie” for that matter though.

Well, this movie seemed to have a resemblance of reality bites in present. Let’s face it. Some businesses around the world used to do the same business as Belfort’s, and they are really rolling calling for the sake of earning in the expense of somebody else’s stocks… well, unless if it’s legal.

Is this thing called comedy? Maybe, on their (moviemaker’s) part; but I’ll call it the serious one. I mean, yeah, serious comedy. Cause you don’t see many comical moments on most parts of the movie. It’s like you can count on your fingers how many times you have laughed on this flick. The upside though is that those were also the times they had done an exceptional good job.

The only problem we got here though is some scenes on their R-16 version really suck. The cut was obviously made, as if it was rushed in editing chores. And as a watcher who can be more critical when it comes to the technicalities of camera and digital usage (well, just sometimes), it sucks. Or on the other side, could it be the movie house suffered some flaws in their player considering that TWOWS is the first movie to be distributed in digitalized form. Hmmm…

Well, I can’t say anything about DiCaprio. No wonder why he got the best actor, plus earning $10 million for this. The others did well on their acting as well. Though I wonder, in 185 minutes of playtime, have I really seen enough? It may be quite too long for a typical movie which only ruins for mostly 90-120 minutes, but seriously, the near-ending part seems to screw me up. Or maybe that made me think how on earth did he managed to get out of prison and talk on sales technique yet again since before the last sequence, it seems that he still rolls on prison?

Nah, maybe I should read the shit soon. Fucking good flick, eh?

The verdict: 8.3

Author: slickmaster | © 2014 september twenty-eight productions

Si Vhong at Deniece Na Naman Ang Balita! Eh Ano Naman Ngayon?

1/31/2014 1:46:34 PM

WARNING: Ang post na ito ay rated SPG. Naglalaman ng tema at lengwaheng hindi akma sa mga tatanga-tangang tagahanga ng mainstream.

Hay, naku. As usual, 7 araw matapos pumutok ang isyung ito, sasakyan na naman ng karamihan  ‘to. As in mapapaisip ka na lang, “may kontrobersiya na naman?”

At masarap naman din sabihing “Eh Ano Ngayon?”

Oo nga naman. Eh ano naman ngayon kung nabugbog si Vhong Navarro? Eh ano naman kung sino ang kupal na si Cedric Lee? Eh ano naman kung bias ang report ng media? Eh ano naman kung di magkatugma ang mga kilos ng mga nagpablotter nito? Eh ano naman kung nagbiro si Goma? Eh ano naman kung ‘chicks’ ang inoral sex daw diumano ni Vhong na si Deniece Cornejo? Eh ano naman kung may pasaring sila Kat Alano at Vina Morales sa kani-kanilang mga Twitter, Facebook at Instagram posts?  

Eh ano naman kung di kayo maniwala sa abugago, este, abugado ng kampo nila Lee at Cornejo? Eh ano naman ngayon kung akma sa pahayag ni Navarro ang mga footage ng CCTV?

Oo nga! Ang daming twists sa plot ng kwentong ito. Eh putangina naman... ano naman ngayon?

Maraming mahahalagang problema ang Pilipinas. Kasama na riyan ang pork barrel scam, kabilang din diyan ang amazing story ni Kap na ‘trak’ na ebidensya. Pati na rin ang pagtulong mga biktima ni Yolanda, pati na rin sa lindol sa ilang probinsya sa Kabisayaan, si Agaton, at yung darating na bagyong si Basyang.

Isama mo na rin pala ang sigalot sa pakikibaka sa kapayapaan sa Mindanao.

Lahat ng yan, dahil lamang sa pagkabugbig sa isang host ng “Showtime,” ayan na. Naging epektibo ang “diversionary tactic” nila. Mission accomplished.

Masyado na rin nito nakuha ang atensyon ng media at NBI. Sa halip na dapat ay mas tumutok pa nga to sa mga mahahalagang tungkulin sa ating lipunan tulad na lamang ng pagfocus sa mga mas mahahalagang isyu sa ating lipunan at ultimo ang pagsasaayos sa pagkuha ng clearance.

Sa totoo lang, okay din sana pag-usapan ang mga ito. Kaso sumusobra na rin eh. Nakakarindi sa tenga. Nakakasulasok na. Nakakasura’t din at di na kaya pang sikumrain pa. Sa panahon na ang Balitanghali, Andar ng mga Balita, 24 Oras, Aksyon, TV Patrol, Saksi, Pilipinas News at Bandila ay ginagawang parte ng mga national headline ang insidente ni Vhong, Deniece at Cedric, nagiging isang malaking circus ang mga newscast (buti na lang, ang mga tulad ng Solar at ANC).

At isama mo na rin pala ang Facebook posts. Democracy kamo? Asus. Siguro applicable lang yan kung mainit-init talaga ang isyung yan at hindi sa panahon na 'stale' na ang datingan. Uso mag-move on, mga pre.

Siguro, dikta ba ng mga manunuood na ubod ng kamangmangan ay kaignorantehan na lamang (at dagdagan pa ng pagiging emosyonal at pagkahumaling sa mga teleserye) ang dahilan? Maari, pero hindi rin eh.

Basura na ang pinapalabas ng audience regardless kung chicks din ang mga istura ng mga showbiz at NBI beat reporters. Masakit at mapait na katotohanan ba?

Actually, oo. Pero sa kabilang banda, ika nga, “controversy sells,” regardless kung ‘hits o diss’ ang take mo sa isyung ito. At siguro, may factor ito ng “romansa” at sex. Come to think na sa anggulo ng isyung ito naungkat ang pagchi-cheat diumano ni Navarro sa kanyang gelpren?

Pero sa totoo lang. Nakakasawa na talaga eh. We just can’t give shit on them anymore. Saka 2014 na. Nag-Chinese New Year na. Pero ito pa rin pag-uusapan niyo? Tangina, supot.

Bottom line, tayo, ang publiko pa rin ang talo rito. Bakit kanyo? Eh basura na ang hinahain sa iyo e samanatalang hindi yan ang kailangan mo. Mas basura pa sa junk food actually. 

Eh kung hayaan na lang natin silang matauhan? At tayo naman, magsimulang magtrabaho sa halip na makipagtsismisan, ano po?

Author: slickmaster | (c) 2014 september twenty-eight productions 

Sabi Ng Isa, Sabi Ng Kabila

1/28/2014 12:57:11 PM

Nakakalito na. Mabuti na lang ay hindi ako bumibiyahe sa oras na sinusualt ko ito dahil sa malamang, kulang pa ang Bonamine at kung ano pa ang mga gamut na pangontra hilo para dito.

Pero nakakalito nga ba ang mga pinagsasabi nila? Sino ba sa kanila ang nagsasabi ng totoo?

O SADYANG ‘OVERLY BOLOWN OUT OF PROPORTION’ NA ANG LAHAT NG ITO? Tama, OA na kung sa OA.

Sabi ng isa, pumunta lang siya. Sabi naman ng kabila, inimbitihan.

Nasuntok ang sikat na artista. Na-opsital dahil dun. Ang bwelta naman ng kabila,nagtangka siyang manggahasa sa isang babae dun. At ‘citizen arrest’ lang ang mga nangyari.

Ito ang problema: kung nangrape si Vhong Navarro, bakit hindi nakalock ang pinto? Ano ‘to?  Na siya nakapagpigil? Ganun?

Citizen arrest lang daw ang nangyari? Pero ayon kila Cedric Lee, nagtatangkang pumiglas si Vhong kaya tinalian nila ito gamit ng duct tape.

Teka, saan nga ba ginagamit ang citizen arrest? Saka kung sasaklawan ang mga ito, dinadala sa presinto ang alinmang gumagawa ng katarantaduhan. Hindi ito sinasamahan ng kung anu-anong physical struggle. Ganun? Pero napakakumplikado lang, depende siguro sa sitwasyon kung paano ieexecute talaga ang citizen arrest.

Attempted rape ba? Pero teka, bakit hindi nagpamedico-legal si Deniece Cornejo? Di ba madalas na SOP sa ganun kung masyado kang nasaktan o masyado kang naharass, ke magpapablotter ka lang, nagpamedico legal pa?

Dahil inurong ba ang reklamo? Ganun? Nagpablotter ka pa. Pero sabagay, parang ang dating niyan ay sa susunod na magaganp ulit ang pagkakataong ito, ikaw ay masasakdal sa pangalawang pagkakataon.

Ganun? Pero still ebidensya mo pa rin eh. Preba.

Bakit hindi rin nagpamedico-legal si Vhong? Hmm, pero teka, ‘di rin ba sapat ang itsura niya sa ospital? O baka naman may hihirit ng “baka make-up lang yan.” At ang tell all interview niya? Alam kong nagdrama siya minsan, pero I doubt it this time around. Nah.

Yung anggulong attempted rape. Yung report dun, bias nga ba? Ewan ko. Maaring bobo din ba ang mga manunood? Mas maari din, considering na malakas ang kapangyarihan ng media. Madaling makapagpa-impluwensya ng tao.

Eh kung sa yun ang source nila eh. Ang tanong nga lang ay “pirma nga ba ni Vhong yun?” Sapat ba ang ebidensya ng mga litrato ng kanyang pagkakahuli diumano sa police station?

Kaya para sabihin na worst network ang siyete ay isang malaking kagaguhan. Ganun din sa side ng dos at singko, at kung ano pang network dyan. Network wars should be putted aside, at sinumang ogag na magsasabi na “asus! Dos versus Siyete na yan!” ay obiviously, isang gago. Palibahasa, nagpapakababaw. Nagpapakasasa sa mga bagay na nakikita nila. Palibhasa na-inject sila ng virus na kung tawagin ay “mainstream.”

Pero kung tutuusin, hindi sila bias. Ang problema dito ay ang media nga lang ang nagpapalaki ng isyu dito – at yan ang pinakatotoong pangyayari sigurado.

Maaring hindi nagsasabi ng ‘absolute truth’ ang magkabilang kampo at dinadaan sa abugado (and considering na ang alinmang nalalamn nila ay isasala pa at yung matitira ay yun lang ang tangi nilang pwedeng sabihin sa korte). Pero walang kasalanan dito ang mga abugado. Trabaho nila yan eh.

Maaring may tinatago ang magkabilang kampo, which is talaga naming nakakalito. Actually kahit sa hanay ng pulis, may magsasabing nakuha nila ang blotter, may nagsasabi naman na hindi nila ito natanggap. Labo pa rin, di ba? Pero again, kahit may pagkukulang sila sa senaryong ito, hindi sila ang tunay na may sala.

Biyernes lang ito nabalita, samantalang Miyerkules pa ito mismo nangyari. Ang tanong: anyare? Abkit ngayon lang? Ano ‘to, ang dating ay ‘may mapag-usapan lang?’

Naalala ko ang prof ko nun sa isang major subject: isa sa mga element ng pagbabalita ay ang ‘proximity.’ Meaning, dapat ay mabilis pa sa alas-kwatro ang maghahatid ng mga kaganapan. Kaya sa totoo lang, mukha na siyang panis (I mean yung balita) noong panahon na yun kung susuriin. Stale, ika nga.

Nah, pareho lang sila may mali eh. Pareho ring may tinatago. Pareho silang nagsusumbatan. Pareho lang silang nagbababuyan ng pangalan sa harap ng mga mata ng publiko, pati na rin ang mga tumututok sa social media. In other words, pare-pareho lang naman nila kayong ginagago eh (wag mo kong idamay dyan).

I’m not taking sides, pero dapat ma-settle na rin ‘to in such a way na sila na lang ang mas nakakaalam – tual nung nangyari naman ito ay sila-sila rin naman ang mga nagkakasangkutan eh (unless ilabas ang CCTV footage); habang sa totoo lang ay marami pang mas mahahalagang balita ang dapa ibinabalita pa kesa dito. Diversionary tactic ang dating eh. Mas mahalaga pa ring pag-usapan ang pork barrel scam kesa sa mga nangyari sa isang host ng Showtime.

Pustahan, ilang lingo magtatagal ang isyung ito. At dahil dyan, marami na  naman ang mga siraulong tatamad-tamad magtrabaho. At dahil d’yan... aabangan nila ang susunod na kabanata!

Nalito ka ba? Ako din eh.

Sabi ng isa, sabi ng kabila, ay pucha, nakakalito na! TAMA NA!

Author: slickmaster | (c) 2014 september twenty-eight productions

When Cable Gives You Sensible Programming

12/20/2013 3:32:04 PM

True enough. Cable offers you a wide variety of stuff your free TV can’t give you, from movies to other canned shows to much deeper news updates, and more frequent action-packed programs.

I remember seeing a bunch of Facebook comments suggesting me to try for a cable subscription due to my super-irate posts regarding the mediocrity of our mainstream media.

Here’s the thing. I’d still prefer the analog version of the cable services over the digitalized ones as they may be clear, but if they screwed up, it’ll have huge impact on you. You’re seeing not-so-vivid images like the ones you are seeing in a pirated DVD version of your favorite flicks.

Plus the digibox can cost you an addition to your electricity bills. Ouch. Come to think that the power rate hike nowadays triggered fiery rants from the public.

But anyway, I’m not here to diss the cable. In fact, despite the costly thingy, I love it. Though I have to admit, if at a given time where I can spend the entire week watching at my couch potato (though it still seems to be impossible anyway), I might chance upon these:

FOX Channel (asia) – if Jack TV halted their offer to bring you more sports-entertainment action from WWE, don’t worry ‘cause FOX is there to make I up – especially if you prefer Smackdown than Raw. That event runs for 110 minutes. Plus, Main event, Afterburn, Bottomline, and Vintage. What more can you lose since Studio 23 is still there to complete your WWE cravings with Superstars, NXT and Raw?

AXN – one of my always-favorite channels in the PPV – with thrilling programs plus the voice? Man that wiped my fears out and wanted to be the hero like hose American ninja warriors.

Pinoy Extreme – aside from real man’s sports like horse-racing and cockpit-events, they showcased the old PBA games, as in those contests from the previous 39 years of the league’s existence. Talk about hitting the vintage level yet again, eh? Just sporty-style.

Throwback sitcoms you may see in either Jeepney TV or Fox Filipino. Nothing beats the old primetime laughs. Seriously, I’d prefer seeing the likes of Abangan ang Susunod na Kabanata, Goin’ Bananas, Oki Doki Doc or Home Along Da Riles than witnessing how the present teleseryes roll. And I know, some of the actresses may be a hot, but I’d prefer seeing them on men’s magazines and movies (even if not titillating). Though I wonder why Bubble Gang now only airs for 50 minutes.

Basketball TV. Of course, this channel should not be deleted from my list, it should be added instead. And if you include NBA Premium, that will be better. Why? Because being an aspiring sports beat reporter by fantasy, I simply want to know the inside stuff that lies on the game’s times of action.

News channels, whether it’s international like CNN, BBC, or just the local counterparts like ANC and DZMM Teleradyo. I used to dig Karen Davila’s interviews in Headstart or if I wanna go much localized, I just watch and listen on Ted Failon’s insights in his 8am commentary. Seems like he’s doing better on a solo flight, eh?

Nat Geo and Discovery. Though I only watched them sparingly, these programs will feed your mind more than the documentaries on the news channels. Think about it.

Movie channels, from PBO to Cinema One, to Star Movies to HBO, and even TCM. Self-explanatory, though Star Movies usually airs more recent flicks than HBO.

Sports channels as well, to satisfy my cravings for both other basketball games and mixed martial arts stuff.

MTV. I used to miss the local version of MTV (yes, they have before MVP bought channel 41), and at present, it has shown like Ridiculousness, Catfish, Cribs and Geordie Shore, with the latter-mentioned program having an adult-related content like profane language and sensual scenes. But who cares? I also recommend Catfish for the people who fell in love in first screenshot (or profile picture).

I mean seriously, they’re right. Though wrestling may be scripted or some news channels are just for PR and profit’s sake, and some programs aren’t meant to be viewed by the younger audiences, they are right – cable offers much sensible news and entertainment programming.

I just hope I can make consistent on my money-making chores to sustain this shit.

Author:  slickmaster | © 2013 september twenty-eight productions

2014 na! Eh Ano Ngayon?

1/27/2014 9:13:24 AM

Pasensya na kung inabot ako ng siyam-siyam sa paggagawa ng mga bagong posts ha? Dpaat nga bago matapos ang 2013 ay naisagawa ko na ang artikulong ito. Kaya lang dahil sa maraming constraints na pinagdaanan ng inyong lingkod sa nakalipas na halos isang buwan, medyo naparalisa ako dun ah.

Anyway, tara na’t 2014 na at bagong taon na – 27 days na nga ang nakalipas eh – kaya bago-bago din ng mga habit pag may time.

Okay so 2014 na pala, ano? Eh ano ngayon? Maraming bagay na naman ang painguradong mangyayari sa ngayon. Mula kontrobersiya hanggang kalamidad hanggang sa mga parangal at kung anu-anog good news at bad news.

2014 na! Eh ano ngayon? Panibagong taon. Panibagong kalendaryo. Plus 1 na naman. In short: tatanda na naman tayo sa ayaw o sa gusto natin. Ayos, di ba? Wag ka nang kumontra o magdrama, ganun naman talaga ang buhay at panahon eh. Ika nga ni Ramon Bautista “forward ang direksyon ng buhay.” At wala tayong time machine para makontra ang argumentong ito.

2014 na! Eh ano ngayon? Mauulit ba ang ilang mga bagay na naganap sa atin noong nakalipas na taon? OO. May kasabihan, “History repeats himself,” at dahil likas na rin sa atin ang pagiging pasaway, huwag ka na rin magtaka kung bakit hahaba pa ang telenovela ng pork barrel scam, ang imbestigasyon sa bagyong Yolanda, at ultimo ang awayan ng magkakapatid na Barretto. Alam kong nakakasawa na ang mga ito, lalo na yung pangatlo. Pero ganun talaga eh. Baka nga sa 2016 ay maulit na naman ang mga bagay na naranasan natin noong 2013 at iba pang mga eleksyon. Huwag naman sana.

2014 na! So ano na? Iikot pa rin naman ang mundo at anuman ang sinasabi nilang “end of the world” ay isang malaking kalokohan. 2012 pa nga yan dapat mangyayari, di ba? O don’t tell me di ka pa rin nakamove-on? Buti nga ala nang mga ganyang ugong-ugong at sabi-sabing balita eh.

Ito lang yan: tigilan na ang mga bagay nay an at mabuti pang gumawa na lang tayo ng makabuluhang bagay sa mundo habang nabubuhay pa tayo. Kung sa relihiyosong perspektibo pa ‘to (or actually, kahit hindi rin as long as naniniwala ka sa kanya sa Itaas), mabuti pa ay magpasasalamat ka sa kanya sa kada arawa na nabubuhay ka. Dahil kung naranasan mo na ang “ pinakakatapusan” sa mundong ibabaw, bakit buhay ka pa rin?

2014 na! Eh ano ngayon? Magbago ka na! Ika nga ng kantang ‘Ang Pasko ay sumapit,’ ang pinakasikat na Tagalog Christmas Carol sa ating bansa, “bagong taon ay magbagong buhay nang lumigaya ang ating bayan.” Pero teka, sigurado bang liligaya ang buhay natin pag nangyari yun?

‘de. Sa totoo lang, mas okay na magbago rin tayo ng mga gawi sa ating kanya-kanyang buhay. Walang masama dun. Hindi naman pwedeng habangbuhay ay masatuck na lang tyao o magiging “stagnant.” At hindi sapat ang tinatawag na “new year’s resolution.” Ang iba nga dyan sinusulat ang mga ganyan sa klase, pero pustahan tayo, bago pa magkalagitnaan ng buwan, nakakalimutan natin ang ganyan. Bumabalik tayo sa dati. Kaya sa totoo lang, hindi ako naniniwala sa mga new year’s resolution nay an eh. Mas okay pang gumawa ng bucketlist. Or better yet, idaan na lang sa gawa ang salitang “pagbabago.”

So, 2014 na! Eh ano ngayon? Eh di... tuloy-tuloy lang ang buhay. Period!

(pero ang weird no? Naka-exclamation mark ang pinakadulong ounctuation mark sa halip na “.” lang? Ay, actually, ito pala “?”)

Author: slickmaster | (c) 2014 september twenty-eight productions

The Review: 10,000 Hours

1/25/2014 10:14:56 PM

Perhaps, people used to wonder why this thing is such a hit. How on earth have they managed to garner 14 awards at the Metropolitan Manila Film Festival (it could have been reduced if some other entries haven’t got a ‘snub’)?

How did they do so, considering that: first, it is not a ‘family movie;’ second, it seems a politically-themed one; and third, they are running on the middle or downside of its box office rankings?

Well, give the director Joyce Bernal and her team a huge bunch of amassing credit for coming up with this almost perfect action flick. Yes, I mean almost. They've got it when it comes to technicality and execution, though some scenes could have gone to its artistic level a bit higher.

There’s only a problem, some part of the cast could have done it more, and I am talking about acting here, which made the story’s complicated parts too complicated. Maybe because they focused on a lot of factors in its plot, which may not be bad, as long as the acting and some executor elements will manage to compliment or fill it.

Just like how Robin Padilla had done it his own right. But anyway, we can’t argue much. I have seen enough reason why did he earn the most coveted Best Actor award right there. His role as Senator Gabriel Molino Alcaraz will let you do the talking.

I think moreover the Senator Panfilo Lacson-liked story-line; 10000 Hours just presented how the society can be brutally harsh – in such a way that the typical mainstream shows can never ever deliver things right in front of your monitor.

On how can a fabricated evidence can be a triggering factor for you to be conspired. How twists can surprise you out of nowhere just like how the reporter Maya chased the main character on both scoop and hidden personal agendas. But I’d love it when she’s goofing off with some comic relief from her assistant (played by Ketchup Eusebio).

You can’t question Mylene Dizon, especially for her breakdown scene, which triggers Padilla in his wanting to return to the country despite the odds were firing against him.

How dirty politics can turn friends into foes. Or how much does a “truth” priced? It can even make it cheaper as long as you blow the whistle. How media can break your ass like the way Maya had done it?

All of these do exist on our society nowadays. Just like its ending. Full of nothing but harsh reality bites. Nonetheless, I commend everyone who worked there for bringing out the best movie in the MMFF for this season. Now if you’ll question me: could this pull the trigger for a comeback on the action movies in the country? I can never tell you.

 Unless somebody will do a ‘10000 hours’-like flick or even top them all.

Author: slickmaster | © 2014 september twenty-eight productions

Ibalik Ang Death Penalty?

1/24/2014 3:30:04 PM

Kailangan ba talagang magka-Death Penalty muli sa ating bansa? Kung pagbabasehan ang mga pangyayari sa ating lipunan – na lagi na lang yata nagkakaroon ng marahas na kriment – siguro. Yan ay mas solido pa kung ikaw mismo ay biktima ng mga kaganapan na gawa ng mga halang na bituka.

Pero ayaw kasi ng Simbahan yan e. Ayon sa isa sa mga opisyales nilang si Fr. Melvin Castro na ang simbahan ay naniniwala sa restorative justice – isang hustisya na nakakamit sa pamamaraan ng paghilom sa mga sugat. Ito ang problema – ang paghilom ay mas matagal, at kung sakali man na dumating sa punto na gumaling ang mga sakit ay hindi na ito makakagalaw pa tulad ng dati (tignan mo na lgn sa malaim na perspektibo ang mga salitang ito).

In short, hindi siya naniniwala sa pamamaraan na kailangan pang dumaan ng dahas. Parang kasabihan ba na “hindi maitatama ng isang mali ang isa pang pagkakamali” ba? Depende kasi yan eh. Siguro tahasan itong kinokontra ang mga istilo ng pamamaraan ng pagparusa sa pamamagitan ng mga salita sa code ni Hammurabi, na “fight fire with fire.”

Tingin ko, ganun din ang pananaw ng Commission of Human Rights dyan. Tulad ng sinabi ni Etta Rosales sa programang “Wasak,” ang may problema dito ay ang sistema.

Naku, talaga lang ha? Sabagay, talaga naman may problema ang sistema allo na kung hustisya ang usapan dahil lgui ang mga mahihirap eh.

Pero ito pa ang isang suliranin dyan: kung hindi maiimplementa ang death penalty, paano masisisguro ang seguridad natin? Lalo na sa panahon na may mga kawatn sa lipunan? Ano ‘to? Kasalanan ba ng media na lagging palaman ng kanilang pangbalitaan ay ang mga crime beat report?

Naalala ko si Erap bigla. Isa siya sa mga tumawag ng atensyon ng CBCP ukol dito. May kaso kasi sa Paco na namatay at nagahasa pa ang isang musmos na bata. At kung maalala ko, maliban sa downside na katiwalian, ay isa rin siyang crimebuster. Sino ba ang makakaalala sa mga huling pag-implementa ng death penalty, tulad noong nangyari kay Leo Echegaray?

Hindi ito usapin ng lumalaki ang populasyon (anak ng, anong konek?). Pero ang tama ay hindi sa lahat ng oras ay nadadaan sa matiwasay na pamamaraan. Parang sermon ng magulang sa pasaway na anak, o ultimo ang ‘sampal.’

Sa totoo lang, mas okay ngang irevive ang death penalty. Yun nga lang, dapat ay mas salain pa ang mga taong masasakdal kung sakali man. Marami nang kriminal sa ating lugar. Kung hindi sila madaan sa santong paspasan, e baka pwede pang maidaan sa maladelubyong hampasan!

Author: slickmaster | (c) 2013 september twenty-eight productions

When The Philippines Need "The Punisher."

1/23/2014 3:17:29 PM

Siguro, kung may isang tao na kailangan sa Pilipinas ngayon – ito ay ang mga katulad ni Davao City Mayopr Rodrigo Duterte. Oo, seryoso.

Tinaguriang “The Punisher” ng Time Magazine, pero isa sa mga pinakatauhan sa likod ng pagbabago diumano sa pinakasikat na lungsod sa Katimugang Pilipinas. Mula noong umupo siya, bumaba ang crime rate nila, bagay na mapapansin mo lang kapag may laban si Pacquiao (noong nananalo pa siya via knock out).

Alam ko, aalma ka – “e sobrang haras ng ginagawa niyan eh.” Alam ko rin. Napakarahas. Sa mata ng natural na kamalayan natin – baka barbaric pa ngang maituturing. Pero tignan mo naman – epektib ang ginawa niya at halata na ito sa statistika at kasaysayan.

Kung may nabubulabog sa kanila, siya mismo ang magsasalita at kikilos. Eh dito, kaya bang gawin ba ng mga alkalde natin?

Marahas na kung sa marahas. Pero ito ang problema eh. Masaydo nang kampante, kalmado, at diplomatiko ang lugar natin. Okay sanang gamitin ‘to kung ganun din naman ang mga criminal (and aasahan mo bang mangyayari ang mga ganyan? Eh di sana at peace na sana tayo).

Alam ko, masaydo na siyang matapang. Pero may binuga naman ang tapang niya kahit papaano. At actually, sa tingin ko, hindi naman siya ang dapat kalabanin ng CHR eh. Kung hindi ang sistemang ginagalawan natin mismo, lalo na kapag sa usapin ng krimen. Bagay na sinabi naman ni Commission of Human Rights chairman Etta Rosales sa kanyang panayam sa programang Wasak last year.

Tignan mo, sa ganung kinalalabasan, mas napoprotektahan pa yata ng mga ‘to ang mga nasasakdal kesa sa mga nabibiktima. Kawawa naman tayong mga tao pag ganun, kaya tuloy hindi maalis-alis sa ating kaisipan ang ‘victim mentality.’ OO,  palagi na lang tayo nagpapaapi. Baka kulang na lang ipasunggab na lang natin ang mga kawatan natin sa mga mananamantala kung harap-harapan ay tahasan na tayong masasaksak. Wag naman ganun. Idagdag mo pa ang pagsupalpal sa atin ng mga basurang teleserye na nagpapakita ng ganung kaisipan.

At hindi siguro pangbe-brainwash yun. Dahil kahit napakalaya naman natin ay kailangan din naman natin ng “security.” Oo, seguridad – assurance na safe tayo sa tirahan natin mismo. E tayo nga sa Kamaynilaan e inaatake ng mga halang ang bituka in broad daylight pag minsan eh. May gana pang umastang siga sa territory na dapat ay tayo ang mas umaasata na ganun.

Ang tanong – is he acting like a mayor? ‘Hindi raw’ sabi ng CHR. Siguro ang kinatatakot lang ng CHR dito ay yung sinabi sa mga guideling ng PNP sa Human Rights based policing, na ang sinumang mamamatay sa sitwasyon na nag-intervene ang mga pulis ay maituturing na malaking kapalpakan sa hanay ng operasyon nila.

Pero ulit, paano mo maitatama yan kung titignan mo ang sitwasyon ng lipunan sa ngayon – na tila mga criminal lang ang mas may higit na karapatan at mapoporotektahan kesa sa mga naabusong tao? You tell me. Hindi nga natin mapabalik ang death penalty eh. Samahan mo pa ng 1:700+ police-citizen ratio. Ouch!

Sa totoo lang, maaring mas higit pa sa pwesto nya ang inaakto niya. Pero kailangan din yan eh. Ganyan siya magtrabaho – at dahil nga dyan, hindi ‘lawless’ ang Davao e, unlike sa... ehem, kelangan pa bang magbanggit?

Kaya, Mayor, saludo ako!

Author: slickmaster | (c) 2013 september twenty-eight productions

10 Worthless Stories of 2013

1/21/2014 12:55:26 PM

Sa dinami-dami ng mga balita noong nakaraang taon, hindi rin makakaila na mayroon ding naglipanang mga walang kwentang kwento na nauso pa sa sirkulasyon ng ating media.

Una kong inanusyo sa Facebook ang mga nakalistang ‘wa kents’ na balita bago pa matapos ang 2013. Pero dahil sa pabago-bago ang listahan, may mga pagbabagao akong sinuri nbago ako mag-come up sa pag-paskil nito (kaya actually, yun din ang dahilan kung bakit na-late ako ng matindi sa paggagawa nito).

Bakit nga ba sila nakakairita sa mata ng publiko? At bakit pa naging parte sila ng kasaysayan ng mga newscast at news feed sa Facebook at Twitter? Ayon sa aking propesor sa isang major subject, ang balita ay dapat naglalaman ng “prominence.” Kaya kahit magtaka at magreklamo ka pa ng bonggang-bongga, hindi kasi makakaila na ang karamihan sa listahn na ito ay naglalaman ng mga prominenteng pangalan, personalidad man o material na bagay.

Pero kung hindi mo mapigilan ang emosyon mo… problema mo na ‘yun (wag kasing pairalin yan na parang nagrereact ka sa Facebook kahit hindi mo pa nababasa ng buo ang isang post). Anyway, narito ang sampung over-rated-pero wala naman talagang substansiyang balita noong 2013.

1. Barretto Family Feud – wala nang mas nakakairita pa kesa sa isang awayang pamilya na iboino-broadcast pa sa showbiz portion ng mga balita. Aba, ano sila? National news item? Mula sa sumbatan ng mag-ate hanggang  sa nakisali ang mga magulang hanggang sa pakikipagpatutsadahan sa kani-kanilang mga statement sa mga reporter. Naknampota naman.

2. Sex Scandal Videos from Wally Bayola and Chito Miranda – oo, may sex scandal sila. Eh pucha, ano naman ngayon? Ano ‘to? Nabubuhay pa rin tayo sa medieval ages? O renaissance? O naglalabasan na naman ba ang mga hipokritong konserbatibo at magsasabing “tangina naman. Nakakahiya naman ang dalawang ‘to!” Huwag nga tayong mag gaguhan dito. Parang wala kayong alam sa salitang ‘sex’ ah (at sinuman ang magdedeny ay karapat-dapat na i-gangbang dito),k and as if na “Christmas gift” ang datingan sa inyo ng mga balitang yan. OO, may sex scandal nga si Kalbo at Chito – E ANO NAMAN NGAYON?

3. Kris-Aquino-James Yap feud –  Sobra-sobra na ang publicity ng media ukol dito. Malamang, tuwang-tuwa ang PR ng magkabilang kampo na nagte-trend sila sa kamalayan ng masa. Pero anak ng pating naman, nagmumukhang Drama Queen si Kris habang sinusumbatan ang asawa sa kaniyang kamalian; samantalang si James naman, parang action star na umiiyak sa press con. Ano, yan ba gusto n’yo? Mag-aaway nang bonggang-bongga sa harap ng publiko na hindi alintana ang pakiramdam ng pagkahiya?

4. Senate hearing re: Pork Barrel Scam – ito ang patunay na isang malaking JOKE ang ating pulitika sa Pilipinas. Mantakin mo, ang Senado, mag-iimbestiga sa kaso na kinasasangkutan ng mga kabaro nila? Ano ‘to? Sarswela o moro-moro ng mga hipokrito? Pustahan, baka mamaya niyan ay makakalimutan rin nila ang isyung yan dahil ang ilans a kanila, tropa si Napoles. Plus, masyado pang over-rated pa ang kanyang pagsuko.

5. 2013 Midterm Election Results – actually, maliban sa #4, ito ang mas hiit na magpapatunay kung anong klaseng laro ang pulitika sa ating bansa. Kaso, may magagawa pa ba tayo kung marmaing botanteng tatanga-tanga eh. Huwag ka nang mag-rant d’yan. Move on-move on din pag may time.

6. Harlem Shake and Gwiyomi Worldwide Craze – nauso lang mula sa isang blog post, ayan na, nagsisinuruan na. Sa kaso natin sa Pilipinas, pinauso lang ng ilang personalidad at pati na rin yung nasa isang noontime TV show, ayan na, nagsisnuruan na rin sila. Kaso noong pinanood ng mundo ang kanilang sarili, aba’y parang tanga lang pala.

7. Clash at the Senate: Miriam Defensor Santiago versus Juan Ponce Enrile (plus Panfilo Lacson) – may kaugnay to sa sinulat ko sa #4. Pero anak ng pating naman, ang tatanda niyo na, pero umaasal kayo na parang batang nagkikipagharutan sa playground? Let’s get real here – wala kaming pakialam sa political o personal na drama niyo. Mabuti pa, MAGTRABAHO NGA KAYO!

8. Pugad Baboy's Termination – nang dahil sa alburoto ng isang eskwelahan, ayan, natsugi sa dyaryo ang komiks ni Pol Medina. Kinalimutan yata ng mga ‘to ang sandamukal na effort, reputasyon, at kita nila nang dahil sa isang katiting na pagkakamali. Pagkakamali na dapat ay napunta sa parte ng mga roofreader. Sila pa ang may sala kung bakit nalimbag ang kontrobersyal na strip eh. Kaya ang daming OA na nagreact laban sa Pugad Baboy. ‘di bale, baka maglalaway sila sa kanilang pagsisisi dahil ang PB, nanaig pa rin kahit sa Rappler nga lang; habang sila, andyan pa rin.

9. Break-up on air – nang dahil sa pagkahumaling sa isang bumisitang bokalista, nahalungkata ng kanilang away sa ere. At ay naku naman, kelangan bang malaman ng mundo na break na sila, samantalang kahit public figure ang babae, e private person pa rin naman g amituturing ang boyfriend? Kung ako sa ex ni Janine, ito ang isasagot ko kay Kris nung tinanong n’ya ito: Masakit ba? HINDI, PUTANNGINA – MASARAP KAYA! TRY MO!  Sa madaling sabi, there’s a thin line between “expressing your love” and being a “show-off.”

10. Miley’s twerking – o ang dating Disney star ay nagtwerk sa isang kanta ni Robin Thicke sa MTV awards. Alam ko, hindi siya cool. Pero ano naman ngayon? Kailangan bang iblow to out of proportion? Kagaguhan talaga ng mga netizens oh. Alam ko hindi natin tanggap ang nagawa niya. Pero look – Miley Cyrus today is not the same as Miley Cyrus we saw in our screens yesterday.

Author: slickmaster | © 2013, 2014 september twenty-eight productions

Wanted: Job Description Blues

7/24/2013 4:10:17 PM

Sa halos lahat ng bagay sa lipuan mo makikita ang tinatawag na “diskriminasyon.” Isa sa mga ito ay pag naghahanap ka ng trabaho.

Ano ang ibig kong sabihin? Pansinin ang mga ito.

“Graduate from any reputable university.” Meron pa nga d’yan ay “must be top 10/consisten dean’s lister/etc.” E paano na lang kung hindi kilala ang pamntasang pinag-aralan mo? Kung hindi ka graduate mula sa mga eskwelahan na tulad ng Ateneo, La Salle, Assumption, UP o kung saan pa yan, basta reputable. Kahit obob ka, o talamak sa transcript of records mo na tumataginging na tres, tres-singko, kwatro o singko (kung 1 ang pinakamataas na marka), basta graduate ka ng mga ganitong klaseng eskewlahan, pasok ka pa rin. Kawawa naman yung mga suma cum laude mula sa hindi kilalalng unibersidad. Matalino nga pero hindi kilala ang eskwelahan, patay kang bata ka.

Pag secretary ang post na open, madalas ay “female.” Gender discriminatory bamng maituturing? Sabagay ang awkward naman kasi kung lalake ang boss mo, tapos lalake din ang secretary mo. Kung racist pa ang titignin… “bro, awkward!” ang madalas na irereact. “I smell bromance,” o kung anu-ano pa. Pero sa kabilang banda pa rin kasi, karamihan sa mga unemployed ay ang mga babae.

Ang hindi mawawala sa halos kada job classified ad. “With pleasing personality.” Okay sanan, kaso superficial kasi ang concept ng tinatawag na “pleasing personality.” Sa itsura kasi ang pinakabasehan. Pag pangit ka, hindi ka pleasing sa mata ng tao, particular sa employer mo. Meron pa ngang tinatawag na “height requirement” e. Echapwera ang kabuaan ng medical. Ibig sabhin, kahit singtangkad mo pala ang giraffe kahit lalampa-lampa ka, mataas ang tiyansa mo na pumasa? Sa malamang daw.  Pero kawawa pa rin ang mga hindi ganun kapleasing ang itsura.

Kung ganun man pala ang mga dahilan, naku, kaya naman pala maraming walang trabaho sa bansa e. Maliban pa sa tamad ang iilan, o hindi akma ang kursong pinag-aralan sa trabahong inaasam na pasukan… itong mga ‘to pala ang iilan sa mga pinakadahilan.

Kung tutuusin, kahit ako ay nawawalan rin ng gana mag-apply ng trabaho kung ang mga ganitong salita ang tumutumbad sa kada classified ad na nakikita ko, ke dyaryo man o internet.

Diskriminasyon nga ito. Tsk!

Author: slickmaster | © 2013 september twenty-eight productions

Playback: 7Lions - Born 2 Run

1/19/2014 2:00:00 PM

Since late 2013, I suffered another sign of an eargasmic person after listening to this track. Well, this time around, I just want to feature this on my blog for now since I have been a fan of rap-and-rock mixture. Talk about the single "Born 2 Run" from the band called 7Lions.

At first, I only heard this thing on World Wrestling Entertainment’s top weekend offering Friday Night Smackdown as part of their opening billboard. Until I do my research on the popular video streaming site YouTube.

Well, their music video version actually sounded better than their original recording eh? The live version seemed suck though. 

And... yeah, deeper but kinda uplifting lyrics.

It may be one of those “so 2012” tracks, but hey, this actually makes sense more than anything that the industry had then.

Indeed a classy shit! 

The lesson here is that: make sure next time you tune in to your favorite programs (regardless if it's sports, entertainment or a mixed content), try to dig deeper on their soundtracks. 

Believe me, you will appreciate that more, especially if you are more of a fanboy or fangirl than I do.

And at the depressing times like I had been undergoing through right now, I barely need some kind of music like this.

I just imagine though, looping the track on my playlist should I hit any running event. Seriously.

Author: slickmaster | (c) 2014 september twenty-eight productions

Mabuti Pa Ang Lugawan, May CCTV!

1/18/2014 4:00:34 PM

Tama. “MABUTI PA ANG LUGAWAN, MAY CCTV. ANG NAIA… WALA!”

Tama naman si Manong Ted Failon noong sinabi niya ang mga salitang ito: “MABUTI PA ANG LUGAWAN, MAY CCTV. ANG NAIA… WALA!”

Oo nga naman. Nakakaalarma na ang panahon ngayon. Kaliwa’t kanan na ang mga krimen tulad ng pagnanakaw at pagpatay ng tao. Kaya bilang pain nila sa mga kawatan, naging accessible na para sa marami ang paglipana ng mga Closed Circuit Television (CCTV) Camera.

Sa sobrang mainstream nito, napadali na yata ang mga video researcher at news reporter at editor para mas mailahad ng maayos ang mga crime stories nila.

At di lang lugawan ang merong CCTV. Pati na rin ang mga ibang establisyamento tulad ng tindahan, computer shop, karinderya, gusali, at ultimo ang mga kalye, istasyon at terminal ng public transport. Wapakels na kahit low-class o mababa ang quality, basta may CCTV lang.

Baka nga ultimo ang liblib na bahagi ng kwarto e may CCTV din. O yung sa mga tinatago sa salamin. Pati yung ibang programa sa mainstream, mala-surveillance din ang camera na ginagamit. Concealed man yan, or CCTV talaga.

Oo nga e no? Buti pa ang lugawan (at yung mga nabanggit na lugar), may surveillance camera. Eh ang Ninoy Aquino International Airport Terminal 3? Anyare?

Isa raw sa mga modernong airport? Weh, di nga? Bagamat mas matino-tino naman ito kesa sa isa sa mga world’s worst na NAIA terminal 1, yan naman ang papatay sa kumpyansa ng mga pasahero ng Terminal 3 – ang kawalan ng serbisyo ng kanilang CCTV.

Tignan mo na lang ang nangyari sa ambush sa isang alkalde noong nakaraang Disyembre. Yun na lamang sana ang nakakapagpabigay-solusyoin sana sa krimen. Kaso… wala eh. Hindi ba sila natuto?

Tignan mo ang kaso nila Raymart, Claudine at Mon Tulfo noong 2012. Sa isang video na lang na kuha mula sa isang netizen umasa ang dikta ng kaso. Maaring pabor yun sa batikang commentator at crime-buster. Pero ang problema, may CCTV pala sa area nay un. Pero hindi gumagana.

Anak ng tipaklong naman oh.

Sinasabi raw sa mga ulat na ipalalagyan naman ang NAIA 3 ng CCTV. Kaso, kelan naman ito mangyayari? Sa 2015 daw, sakto para sa APEC Summit.

Ano, sa 2015 pa? OO NGA daw!

Teka, bakit sa 2015 pa, hindi pa pwedeng agad? Tutal ilang linggo lang naman dapat mapag-aralan ang sistema ng paglalagay ng CCTV sa airport ah. Saka ang dating nito, parang masaydo tayong pa-impress sa ibang bansa dahil sa ngayon lang tayo nagka-CCTV. Hanep, third world problem nga naman ano?

Ganun? So mako-kompromiso pa rin ba ang kaligtasan ng mga pasahero nito? Ganon? Aasa na lang ba tayo sa checkpoint? Eh nakalusot ang mga killer eh. Patay tayo d’yan!

Kung krimen at teknolohiya na ang usapan, indeed, nakapanlulumo nga – na mabuti pa ang lugawan, may CCTV! Ang NAIA – WALA!

Sana lang mas maghigpit sila ng seguridad hindi dahil sa may nangyaring hindi maganda, kundi dahil para sa ikapapanatag ng mga tao d’yan.

Author: slickmaster | © 2014 september twenty-eight productions

Video: Studio 23's Final Sign-Off

1/17/2014 11:57:33 AM

As several of us witnessed the sudden departure of an old favorite, all I can have is a video recording. Well, just to clear things up – I do not own this. It’s just a recording. I saw this along with my camera phone at exactly 2 in the morning of Friday, January 17, 2014. Those were the very last moments of the 17-year old UHF channel Studio 23. Last five minutes, in fact, though programming wise-speaking it will still fall on their schedule dated January 16.

Anyway, like I said on one of my previous entries, 17 years is a very long serious run. No joke. Maybe it may be short compared to the two huge networks, but believe me – it is indeed a very long. I mean, long enough to establish their share of legacy in the Philippine TV.

And considering the fact that most of the mainstream networks have been producing garbage-like content at present? Indeed, Studio 23 is way too different than them. In fact, they’re a “total package” in my opinion, from NBA to old school sitcoms and action-comedy movies, to WWE Raw to selected Myx programs. What more can you lose (unless they do so)?

Studio 23, thanks a lot! (salute)

Author: slickmaster | (c) 2014 september twenty-eight productions