:.
Sa pang-apat na pagkakaton sa kasaysayan ng boxing, dalawang mama na naman ang makikipagtunggalian sa isa’t isa. Isang parte na naman ng epiko ito dahil sa, as usual na rivalry sa pagitan ng bansang Pilipinas at Mexico – ang labananang Manny Pacquiao at Juan Manuel Marquez 4.
At sa halos lahat ng mga karibal ni Pacman sa boxing rin, ito ang isa sa mga pinakamatimbang sa lahat – dahil ito ay laging nagiging parte ng maiinit na balita. Oo, kontorbersyal nga.
Pero bakit nga ba naging ganun?
Dahil umangal ang Mehikanong boksingero matapos siyang matalo sa pambansang kamao? Not just once, but twice?
Dahil din ba naging draw ang resulta ng isa sa mga laban nila nun kahit ilang beses na napatumba ni Manny sa canvas si JuanMa?
Hmm... sa kartada bago ang ika-apat na duelo ng dalwang ito e, may dalawang panalo kay Pacquiao, habang hindi pa nakakaiskor ng panalo sa nasabing trilogy si JuanMa. Pero sa kabilang banda, ang draw ang nakapagpasira ng record ni Pacquiao sa tunggaliang ito.
At take note, sa huling laban ng dalawang ito, nanalo si Manny Pacquiao – kahit taliwas ito sa nakikita ng karamihan. Kung maalala niyo kasi e hindi rin maitatanggi na mas lumabas ang kalakasan ni Juan Manuel Marquez sa labang ito via majority decision. Pero bakit nga ba siya nanalo? At sa mala-kontrobersyal na pamamaraan na naman ito naganap?
Hindi ba tanggap ng tao ang kartada ng mga husgado? (114-all kay Robert Doyle, 115-113 at 116-112 mula kila Dave Moretti at Glenn Throwbridge – in favour kay Pacman)
Kung ang sports media kasi na nagcover ng laban ang pagbabasehan, dapat daw ay si Marquez ang panalo.
Sa sobrang badtrip nga ng nakararami e naging trending ito sa Twitter. At ang mga Meksikanong mamamayan na nanood sa Las Vegas nun? Ayun, sobrang badtrip lang nila na winagayway pa nga ng isa ang kaniyang gitnang daliri sa harap ng press.
At kahit ang ilang mga Pinoy na nakasaksi sa laban na yun ay hindi makaget-over sa resulta nito. Aniya, dapat raw nanalo si Marquez nun.
At diyan din na-uso ang pagiging instant sports analyst ng karamihan. Nagiging aware sila sa mga naganap nun. Sobrang awareness nga lang kasi kahit tapos na ang isyu e pilit pa rin nilang pinag-uusapan ito. Ke... “Luto raw ang laban.”
Ganun? Sabagay, noong mga nagdaang taon din kasi e nasanay tayo sa mga laban ni Manny Pacquiao na panay pabor na pabor sa kanya ang resulta? Yung tipong nagnanaknak na ang mukha ng kanyang mga kalaban. Yung tipong nanana-knock-out niya tulad ng ginawa niya kila Miguel Cotto, Oscar Dela Hoya at Ricky Hatton. Noong panahon na bato-bato na ang mga nakakabangga ni Pacquaio tulad ni Joshua Clottey hanggang sa kontrobersyal na pagkatalo kay Timothy Bradley e parang unti-unti nang lumamya ang performance ni Pacquiao para sa atin.
Hmm... ganun? So ang lumabalas e tumaas na rin ba ang ekspektasyon natin sa mga laban ni Pacquiao, tama ba? Kaya tulad ng kasabihan na “too much expectation can lead to disappointments,” e ganun nga ang nangyari sa malayang demokratikong lipunan na sumusubaybay sa laban ni Manny?
Kaya ito lang naman ang mga napapansin ko na katanungan pagdating bukas, a-9 ng Disyembre, 2012 oras sa Pilipinas:
Titigil na naman ba ang takbo ng mundo ng karamihan sa mga Pinoy, mula sa mga trapiko sa kalsada hanggang sa mga crime rate?
Magiging “instant boxing analyst” na naman ba ang mga tao nito? (sabagay, walang masama dun. In fact, ito ang kagandahan sa isang demokrasya. Ika nga ng isang EP ng Word Of The Lourd, “lahat may kanyang kuro-kuro.")
O magiging interesado pa ba ang taumbayan sa kabila ng mga naglalakihang streamer at pakulo na may kinalaman sa labanang Pacuqiao-Marquez IV? Kung papansin kasi e hanggang trilogy lang tumatagal ang karamihan sa boxing. Ilang dekada na nga yata mula noong huling nakasaksi ang mundo ng matinding rivalry sa boxing. Kung hindi pa ako nagkakamali nun ay 5 serye pa ito umabot.
Ay, ewan ko lang ha.
07:44 p.m., 12/08/2012
Author: slick master | (c) 2012 september twenty-eight productions
No comments:
Post a Comment