SPG Overload

Ang nilalalaman ng blog na ito ay ayon sa pagkakaintindi ng awtor lamang. Ito ay rated SPG Istriktong Pag-intindi at Gabay ng nakatatanda (kung talagang kailangan), ay kinakailangan, lalo na’t ito ay naglalaman ng mga tema at lengwahe na hindi angkop sa mga immature na mambabasa.

Minsan habang nagmamasid ako sa mga post na pwede kong makipag-interact sa aking news feed sa Facebook, ay naka-agaw ng pansin as akin ang status ng isa sa aking mga college friend. Aniya, ang mga nira-rant niya ay ang sobra-sobrang pagkakaroon ng mga programa na rated SPG sa programming ng isang istasyon ng telebisyon. Mula daw hapon hanggang gabi, panay ganitong mga klaseng programa na lang daw ang umeere sa nasabing TV station.

Hmm… ganun? Teka, ano nga ba ang ibig sabihin ng rated SPG na ito?

Isa ito sa mga bagong klasipikasyon ng programa ayon sa resulta ng pagrereview ng Movie and Television Rating and Classification Board o MTRCB. Lumabas ito ngayong taon lang sa pamamahala ng chairman nito na si Grace Poe-Llamanzares.

Ang tawag nila ay “Istriktong Patnubay at Gabay,” o “Strong Parental Guidance.” Ibig sabihin, ay from the term itself – masinsinang pag-intindi yan, maliban pa sa tahasang pagsubaybay ang kinakailangan. Inuudyok nito ang mga magulang na bantayan din ang kanilang mga anak o nakababatang manunood, na ang mga nakikita nila sa mga palabas ay dapat hindi nila tutularan o maging behave lamang. Ke entertainment man o public affairs iyan.

SPG. May mga programa kasi sa TV na hindi talaga angkop sa mga bata pero ineere na lang, lalo na yung mga maseselan ang tema. Kung may mga bagay ba sa palatuntunang ito na tila senswal, o napakasensitibo para maintindihan. Themes kung tawagin sa mga Ingles na palabas.

Lengwahe… o language, dahil sa mga murang nasasabi ng ilang mga actor bilang part eng script nila. Sabagay, hindi na uso ang pagsa-sound bleep ng mga katagang “gago,” “tarantado,” “punyeta,” “putang-ina,” at kung anu-ano pa na hindi talaga maganda pakinggan.

Karahasan, o violence naman sa Ingles. Ito kasi ang realidad na tila patay na ang action movies, at siguro sa sobrang boring ng mga choices sa local movie industry ay na-inject na ang mga maaksyong eksena sa karamihan (kung hindi man lahat) ng mga palabas, lalo na sa mga telenovela. Tila wala nang magandang love story kung hindi ito hahaluan ng mga action scene. As in barilan, ke sa warehouse man yan, sa mga kalye, o kahit sa mansion lang. Maliban na algn siguro kung mala-SOCO ang genre ng program mo.

Sexual. Matik na iyan. Kung may love story, may love scene. Kaya siguro sa sobrang init ng lambingan ng ilang mga aktor at aktres sa mga palabas, ay nagagaaya na ito ng mga manunood kaya ayan tuloy, marami ang nabubuntis; yung iba, nagiging batang ama; at yung iba, sabay takas na lang ang ginagawa sa mga syota nila na nagmistulang putangina.

Horror. May namamatay kasi sa mga ganitong palabas e. O, as in bawal for the weak-hearted, ika nga. Hindi na kataka-taka. Matindi rin kasi ang implikasyon ng takot sa mga bata. Baka traumatic pa nga kung magpapadala siya e.

Droga, or simply drugs. Uso ang mga ganitong tema sa ilang mga kwento eh. Yung naadik ang tao dahil sa ipinagbabawal na gamot. At hindi kasi makakaila na ang tindi ng epekto ng droga sa sinuman na mahuhulog sa pagkahumaling nito. Kaya nitong sirain ang kinabukasan ng isang tao. Mas malala? Reputasyon niya, kayang wasakin din in an instant.

Pero bakit nga ba may ganito pa? Eh ‘di ba, hindi naman yata nasusunod ito sa totoo lang? Oo nga e. Sa hakbang na ito, tila ang MTRCB na lang yata ang nagpapakita ng tinatawag na “command responsibility” sa industriya ng mga programa sa telebisyon.

Pero hindi naman kasi garantiya na ang mga magulang ay nakasubaybay din sa TV sa lahat ng oras na nanunood ang kanilang mga bata. Pa’no yun?

Ewan ko.

Pero kung sobrang overload na nga ng mga rated SPG na program sa TV ngayon, siguro implikasyon ito na huwag manood ang mga nakababatang viewers. Lalo na kung kailangan nilang mag-aral. Pero ang tanong, nasusunod ba ang mga ito lalo na sa panahon ngayon na usong uso ang pagka-cutting classes, alab ng pag-ibig sa lilim ng puno, at kung anu-ano pang kabullshitan na ipinapakulo ng media at popular na kultura sa ngayon?

Ulit, ewan ko.

Bakit ganun ang sagot ko? Simple lang. Nasa sa iyo na kasi iyan kung magpapadala ka sa mga pautot ng mga nakikita mo. Kung sa tingin mo ay hindi, e ‘di manood ka lang. Kung oo naman, alam mo na ang gagawin mo.

Basta ako, kahit ganun ang nakikita ko… sign off na lang sa TV. Mas ok pa.

11/06/2012, 08:00 PM

Author: slickmaster | © 2012 september twenty-eight productions