Racist Kuno

5/13/2014 3:29:16 AM

Isa sa mga racist na bansa ang mga Pilipinas.

Weh? Talaga lang ha?

Pero sa kaibilang banda… ano naman? As in, may bago ba sa mga ganitong balita?

Ayon yan sa isang pananaliksik.

forum.philboxing.com

Ngunit sa totoo lang kasi, may pagkatotoo lang din na least tolerant tayo sa pagiging racist. Mapapnsin mo lang yan mula sa paligid mo hanggang sa mga napapanood mo. As in, ang isang simpleng akto lang ng panlalalit ay posibleng maging racist statement kung lalaliman mo, o kung masyado kang seryoso sa buhay, o masyadong sensitive.

Katulad ng sinabi ko sa isa sa mga naunang post, lahat tayo ay maypagka-racist; the same thing na lang parang ang bawat tao ay maypagka-astig o malupit, sikat, gawpo, maganda, o pangit, nakakagwa ng mirakulo, o gumumughit ng sariling tadhana at utlimong gumagawa ng sariling demonyo (bagay na natutunan ko sa pelikulang Iron Man 3).

Wala itong pinipiling lahi o pinaggalingan, pati na rin kung anong klase ka pagdating sa kasarian, itsura, ugali, kundisyon ng vital signs, statistics ng pagkakakilanlan, lebel ng pinag-aralan, pinagtrabahuan at ultimong relasyon, at kung anu-ano pa.

Pero ito ang problema, masyado tayong prone sa racism. Yug tipong malakas din tayong mang-alaska pagdating sa ibang lahi… parang ganito:

Pag nakakati tayo ng puti, “Hey, Joe!” kagad ang sinsabi natin sa likod niya; at kahit hindi siya Kano, napapagkamalan natin. 

At kung maitim naman, ang simpleng back-stab natin sa kanya ay “Yo, what’s up, ma nigga?” Kahit actually, hindi naman siya gangster. O minsan, nilalait natin ang kulay niya sa if taga-Africa siya. 

At kung may balbunin ang itsura pero hindi kaya-aya ang amoy, pustahan, hindi mo (o kung ikaw, yang mga tao sa paligid mo) sila tinatatantanan, assuming na either bumbayin nga o dun sa mga bansang hinaharian ng mga pundamentalista.

Pero, kapag may mga tao rin naman mula sa banyaga na pumuna sa atin, mula pa sa mga aftermath ng mga resulta ng beauty contest hanggang sa mga simpleng pagfeature ng pagkain sa mga tinatawag na “foodie,” hanggang sa mga video na nagpapakita ng “dislike” sa ating bansa, masyado tayong nagngingitngit!

Porket ba dominante natin ang social media? Ganun?

Ito na lang siguro, no? Ang simpleng akto ng racism, tulad din ng basic form ng komunikasyon, relasyon at ultimong business transaction, ay two-way process. Parang nang-alipusta ka sa isang tao, asahan mo na rin na may mang-aalipusta pa sa iyo in return. In other words, bawal ang pikon.

Pero ito rin ang mas masaklap: human nature na rin kasi natin ang ganyan eh. Sabihin man ng mga ‘diplomatikong’ nilalang na “don’t judge a book by its cover,” may gagawa at gagawa pa rin niyan. Bakit? Eh simple lang: nature natin yan bilang mga tao, partikular na kung wala kang disiplina, o dili naman kaya ay ang hilig mong mang-mata at lagi kang may nasasabi regardless kung ano pa man ang gawain o istura ng bawat tao.

Kung isang racist na country man tayo, kasalanan ba ito ng mga comedy bars na palaging nagbabato ng slapstick gags sa atin? Ng mga pambalitaan na minsan ay maypagka-libellous na rin talaga? Ng mga palabas sa TV na nagpapakita kung gaano natin minamaliit ang iba? May pagkakasala rin bang ating mapagpunang kamag-anak/kaibigan/boss/o sinumang tao na nakapaligid sa atin?

Ganun?

Author: slickmaster | © 2014 september twenty-eight productions

Tirada Ni SlickMaster: The Racist Owner

5/13/2014 3:07:28 AM

So nalagay na naman sa alanganin ang National Basketball Association (NBA) matapos ang kontrobersyal na remark mula kay Donald Sterling, ha? Siya lang naman, na nagmamay-ari ng Los Angeles Clippers, ang nagbitaw ng isang “racist” na statement ukol sa mga “black people,” o sa madaling sabi, maiitim.

Paano nga ba siya na-ban sa NBA at pinagmulta ng tumataginting na 2.5 million dollars?

Ayaw n’ya kasi pahintulutan ang kanyang gelpren na magdala ng mga ganung uri (o race) ng tao sa kanyang mga laro. Ayon ito sa isang recording na nakuha ng celebrity gossip site na TMZ na naglalalam ngkanilang pagtatalo ukol sa pagiging… black.

Kung di ka kumbinsido, pakinggan mo na lang ito. Mahaba-haba nga lang, at naka-transcribe pa ‘to para maintindihan mo (kaya wag kang magrereklamo na tinatamad ka).

Sa ilang katiting na segundo ng kabuuan na siyam na minutong recording na ‘yan naging basehan ang lahat-lahat ng reaksyon mula sa mga NBA player hanggang sa mga ultimong kilalalang personalidad sa larangan ng pulitka at entertainment.

Oo, ultimo sila Snoop Dogg at US President Barrack Obama ay nabagot sa sinabi ni Sterling. At sino ba nga naman ang hindi, lalo na’t isa sa mga adbokasiya ng NBA mula noon pa man ang pakikibaka laban sa racism o racist discrimination?

Take note, ha? Hindi lang sila LeBron James, Kobe Bryant, mga nagretiro tulad ni Baron Davis, at kahit ang mga alamat ng laro na sila Magic Johnson, Shaquille O’Neal at Charles Barkley ang mga uminit ang ulo. Dahil kahit ang mga tauhan sa sariling koponan niya ay sukdulan ang pagkadismaya tulad na lamang ng point guard nilang si Chris Paul at head coach Doc Rivers.

Ano ‘to, sagot ni Sterling sa isang kasabihan noon na “white men can’t jump?”

Pero ang akto kasi ng page-generalize, at ultimo ang simpleng akto lang ng pagdidiskrimina sa kapwa mo ay isa nang malaking kasalanan sa lipunan, regardless kung ikaw ay sumasabay lang sa alon tulad ng mga mainstream patrons o isa kang taliwas sa nakararami tulad ng mga sinasabi nilang hipster. As in mas matindi pa ‘to sa ‘mortal sin’ kung tawagin, dahil hindi lang ito base sa relihiyon kundi sa pangkalahatang kamalayan na ng bawat tao.

Kaya nga naman inimpose ni NBA commissioner Adam Silver ang maituturing na pinaka-harsh na penalty sa kasaysayan ng larangan ng palakasan sa Estados Unidos na lifetime ban para sa 80-anyos na si Sterling, samahan mo pa ng pinakamataas na fine na allowed sa konsitutsyon ng liga ($2.5 million), at ito pa: pepwersahin ka na ibenta mo ang sarili mong koponan.

Saklap, ‘di ba?  Tatlumput tatlong taon mo yang pinaghirapan, pinagmanduhan; pero dahil sa katarantaduhan na binitawan mo sa gelpren mo (tsk, parang mistress ang datingan considering na may legal wife ka pa), na in return ay ni-record pala ang usapan n’yo saka pina-obtain sa TMZ, eh sinipa ka palabas ng isa sa mga pinakasikat na liga sa mundo?

Parang “early death present” ang datingan ah, considering na walong dekada ka na at tila ilang taon na lang ang ilalagi mo. Inaykupo.

Ngunit sa kabilang banda, ang isang pribadong usapan ay dapat nakatago na lang, ‘di ba? Wala itong pinagkaiba sa mga sex scandal videos na nirecord n’yong dalawa nooong panahon na nagha-honeymoon kayo, ke sa motel man yan o sa lehitimong hotel (as in nung honeymoon nyo mismo).

Subalit, sa kablang banda, hindi ito mahahalungkat kung hindi dahil sa advent ng teknolohiya ngayon. Isipin mo ha? Kaliwa’t kanan ang pahayag ng mga tao, ordinary man o prominente sa social media? At parang citizen journalism na rin ang datingan nito considering na mula ito sa recording ng babae mismo.

Ito lang ang mga maari nating matutunan mula sa kalokohang ito: ang racism ay isang malaking kasalanan na magagawa mo. Kaya ingat ka sa mga sinasabi mo, lalo na’t baka mamaya ay magkakaroon pala ito ng backlash mula sa ‘yo. Maaring resulta yan ng pangbaba-backstab ng iba laban sa ‘yo, pero alalahanin mo ha? Na minsan, ang mga akto ng tila ‘kamalasan’ sa mata natin, ay resulta lang din ng ating katarantaduhan.

At hindi lang si Donald Sterling ang racist na namumuhay sa mundo. In fact, lahat tayo ay racist, sa ayaw o sa gusto mo. Oo, kahit ang inyong lingkod, kahit ikaw na nagbabasa nito, kahit yang mga katabi mo, kamag-anak at kaibigan mo ay may pagkaracist – sa kanya-kanyang pamamaraaan nga lang, mula sa simpleng pang-aasar hanggang sa mabibigat na personal na panunumbat.

Kaya mag-iingat ka.

Author: slickmaster  | © 2014 september twenty-eight productions